อย่าให้การใช้งานแว่นโปรเกรสซีฟ เปลี่ยนคุณเป็นยีราฟคอยาว

การวัดค่าสายตา ที่คลาดเคลื่อน หรือ การวัดค่าสายตาที่ไม่ถูกต้อง

เป็นสาเหตุหลักที่ทำให้ไม่สามารถใช้งานเลนส์โปรเกรสซีฟได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ ซึ่งการที่จะใช้งานเลนส์โปรเกรสซีฟได้อย่างราบรื่นนั้น ต้องมีการวัดค่าสายตาระยะไกล ค่าสายตาระยะใกล้ และสายตาอียง ได้อย่างถูกต้อง เหมาะสม

ค่าสายตามองใกล้ที่มากขึ้น ก็เป็นอีกปัจจัยที่ทำให้โปรเกรสซีฟที่เคยใช้งานได้ปกติ กลับกลายมาเป็นต้องยืดคอมากขึ้นเพื่อใช้งานระยะใกล้

โครงสร้างของเลนส์ที่ไม่เหมาะสมกับค่าสายตา และพฤติกรรมการใช้งาน รวมไปถึง Life style ของผู้ใช้ สามารถทำให้ใช้งานโปรเกรสซีฟได้ยากยิ่งขึ้น

ยกตัวอย่างเช่น

เลนส์โปรเกรสซีฟรุ่นหนึ่ง มีโครงสร้างเลนส์ที่เหมาะกับการใช้งานระยะไกล-ใกล้ แต่ผู้สวมใส่ มี Life style ที่อยู่หน้าจอ อ่านหนังสือ ใช้งานระยะใกล้-กลางเป็นหลัก ทำให้มองเห็นภาพไม่สบายตา

หรือ อีกตัวอย่างในผู้ที่มีค่าสายตาซับซ้อนมากๆ สายตายาวในทั้งระยะไกล ใกล้และเอียงร่วมด้วย หากแนะนำโครงสร้างที่ไม่รองรับค่าสายตา ยิ่งจะทำให้ผู้ใช้ ฝึก หรือปรับตัวได้ลำบากยิ่งขึ้น

ทั้งนี้ทั้งนั้น เลนส์โปรเกรสซีฟที่ใส่แล้วสบายที่สุด ใช้งานได้ดี ไม่จำเป็นต้องมีราคาแพงที่สุดเพียงแต่ต้องเลือกโครงสร้างเลนส์ให้เหมาะกับค่าสายตาและการใช้งานของแต่ละบุคคล

ค่าที่ขาดไม่ได้เลยสำหรับเลนส์โปรเกรสซีฟคือ ค่าพารามิเตอร์ (Parameter)
กรอบแว่น และเลนส์ที่เลือกใช้ล้วนมีความสัมพันธ์กันทั้งหมดโดยค่าพารามิเตอร์ จะวัดทั้งหมด 4 ค่าดังนี้

หากมีการวัดค่าใด ค่าหนึ่งผิดไป จะทำให้แว่นโปรเกรสซีฟใส่ไม่ได้ และไม่สบายตา

• • ความโค้งหน้าแว่น Wrap angle
  • มุมเทหน้าแว่นขณะสวมใส่ Pantoscopic
  • ระยะห่างของเลนส์ ถึง กระจกตา Vertex distance
  • ระยะห่างระหว่างรูม่านตาทั้ง 2 ข้าง Pupillary distance